Καλώς ήρθατε...

"Κάθε παιδί ένα μοναδικό λουλούδι...
κι όλα μαζί ένας ολάνθιστος κήπος!!!"

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017


Χριστός Ανέστη!
Φωτογραφικές αναμνήσεις από την εβδομάδα πριν τις διακοπές του Πάσχα. 
Από το Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Ανάσταση

 Τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου, συνοδεία μουσικών οργάνων.
 Βάφοντας  αβγά με χρωματιστό γκοφρέ






Από το μεγαλύτερο στο μικρότερο
 Τα τσουγκρίσαμε λίγο νωρίς...

Μόμπιλε  λαγουδάκια και κοτοπουλάκια



 
Απολαύσαμε τα "δώδεκα πασχαλινά αβγά και η Μάγισσα Εξαφανίστρα", και  δραματοποιήσαμε την ιστορία.
τα αβγουλάκια με τη μαμά κότα


το δωδέκατο αυγουλάκι στο τετράγωνο καζάνι της μάγισσας


και στο τέλος έπεσε η μάγισσα στο καζάνι
 Διαβάστε το παραμύθι εδώ
http://epbcii.eu/epbcii_flipping/books/pasxa/index.html 

Διακοσμήσαμε τα πήλινα αβγά μας


 Φτιάξαμε τις λαμπάδες, τις κάρτες μας και γράψαμε τις ευχές μας.





 Και όλα μαζί στο σακουλάκι παρέα με λίγα σοκολατάκια!
Και το αβγοκοκοράκι που ξεχάστηκε κάπου...

 

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
2 Απρίλη 
Η τιμώμενη χώρα φέτος ήταν η Ρωσία, οπότε ανέλαβε την κατασκευή αφίσας αλλά και το μήνυμα που τη συνοδεύει.
 
Ας μεγαλώσουμε με το βιβλίο!» 
“Όταν ήμουν μικρό παιδί, μου άρεσε να χτίζω σπίτια με κύβους και να παίζω παιχνίδια όλων των ειδών. Για στέγη χρησιμοποιούσα συχνά ένα βιβλίο με εικόνες. Στα όνειρά μου τρύπωνα στο σπίτι, ξάπλωνα σ’ ένα κρεβάτι καμωμένο από σπιρτόκουτο και κοιτούσα τα σύννεφα ή τον έναστρο ουρανό – ανάλογα με την εικόνα που προτιμούσα.
Ακολουθούσα από διαίσθηση τον κανόνα της ζωής κάθε παιδιού, που προσπαθεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του ένα άνετο και ασφαλές περιβάλλον. Κι ένα παιδικό βιβλίο με βοήθησε στ’ αλήθεια να τα καταφέρω.
Έπειτα μεγάλωσα, έμαθα να διαβάζω, κι ένα βιβλίο στη φαντασία μου άρχισε να φαίνεται περισσότερο σαν μια πεταλούδα ή ακόμα σαν ένα πουλί παρά σαν μια στέγη σπιτιού. Οι σελίδες του έμοιαζαν με φτερά που θρόιζαν. Θαρρείς και το βιβλίο έστεκε στο περβάζι έτοιμο να πετάξει έξω από το ανοιχτό παράθυρο σε άγνωστους τόπους. Το έπαιρνα στα χέρια μου, άρχιζα να το διαβάζω κι εκείνο ησύχαζε. Τότε ορμούσα εγώ σε άλλες χώρες και κόσμους, ξανοίγοντας τον χώρο της φαντασίας μου.
Τι χαρά να κρατάει κανείς ένα νέο βιβλίο στα χέρια του! Στην αρχή δεν ξέρεις τι λέει το βιβλίο. Αντιστέκεσαι στον πειρασμό να κοιτάξεις την τελευταία σελίδα. Και τι όμορφα που μυρίζει! Αδύνατον να αναλύσεις τη μυρωδιά στα συστατικά της: το τυπογραφικό μελάνι, την κόλλα… όχι, δε γίνεται! Η μυρωδιά του βιβλίου είναι ιδιαίτερη, συναρπαστική και μοναδική. Οι άκρες από μερικές σελίδες μπορεί να έχουν κολλήσει, λες και το βιβλίο δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. Ξυπνάει όταν αρχίζεις να το διαβάζεις.
Μεγαλώνεις και ο κόσμος ολόγυρα γίνεται περισσότερο σύνθετος. Αντιμετωπίζεις ερωτήματα που ακόμα και οι μεγάλοι δεν μπορούν να τα απαντήσουν. Ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να μοιραστείς τις αμφιβολίες και τα μυστικά σου με κάποιον. Και να που ένα βιβλίο έρχεται πάλι να σε βοηθήσει. Πολλοί από μας έχουν πιάσει τον εαυτό τους να συλλογίζεται: για μένα γράφτηκε αυτό το βιβλίο! Και ο ήρωας που προτιμάς φαίνεται ξαφνικά να σου μοιάζει. Συναντά τα ίδια προβλήματα και τ’ αντιμετωπίζει με σύνεση. Κάποιος άλλος από τους χαρακτήρες δε σου μοιάζει καθόλου, αλλά θέλεις να δοκιμάσεις τον ρόλο του, να νιώσεις γενναίος και πολυμήχανος σαν εκείνον.
Όταν ένα αγόρι ή ένα κορίτσι λέει «Δε μ’ αρέσει να διαβάζω!», με κάνει και γελάω! Δεν τα πιστεύω αυτά τα παιδιά. Σίγουρα τρώνε παγωτά, παίζουν παιχνίδια, παρακολουθούν ενδιαφέρουσες ταινίες. Με άλλα λόγια, τους αρέσει να περνούν καλά. Και το διάβασμα δεν είναι μόνο μια επίπονη δουλειά που οδηγεί στην ανάπτυξη των συναισθημάτων και της προσωπικότητάς μας, αλλά πρώτ’ απ’ όλα είναι ευχαρίστηση.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφουν τα έργα τους οι συγγραφείς παιδικών βιβλίων.”
Sergey Makhotin (Ρωσία)
Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου (από  το Ελληνικό τμήμα της IBBY)

Αγαπημένα παραμύθια λοιπόν στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων.
Το  βιβλίο από την αρχαιότητα ως σήμερα.

πήλινες πινακίδες
μαρμάρινη επιγραφή
πάπυρος
περγαμηνή

μεσαιωνικά βιβλία

και μετά ο Γουτεμβέργιος τα άλλαξε όλα...
νικήτρια η Χιονάτη
 
Βρήκαμε λέξεις σύνθετες με το βιβλίο, αλλά και παράγωγες.Ψηφίσαμε το αγαπημένο μας παραμύθι και μετά το φαγητό  απολαύσαμε την αφήγηση του παραμυθιού "Ρόζα, ο ροζ δράκος"
Ένα παραμύθι για την διαφορετικότητα και την αποδοχή

 από την ίδια τη συγγραφέα κ.Καλτσή Μαρία,που ήταν καλεσμένη στο νηπιαγωγείο.



ετοιμάζοντας το χώρο


λίγη μαγική χρυσόσκονη πάντα χρειάζεται...
 Και μετά την αφήγηση διαδραστικά παιχνίδια στην αυλή με εμψυχώτρια την κ.Τάτση Δώρα,ψυχολόγο του σχολείου μας και αφηγήτρια παραμυθιών.


 
Ευχαριστούμε πολύ κ.Μαρία και κ.Δώρα, περάσαμε υπέροχα, ευχόμαστε η Ρόζα να ταξιδέψει σε πολλές παιδικές ψυχές και να προσφέρει όση βοήθεια μπορεί να προσφέρει ένα παραμύθι (δηλαδή τεράστια).
Χρόνια πολλά αγαπημένα μου βιβλία!