Καλώς ήρθατε...

"Κάθε παιδί ένα μοναδικό λουλούδι...
κι όλα μαζί ένας ολάνθιστος κήπος!!!"

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΘΕΑΤΡΙΚΟ΄΄ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ΄΄

Φέτος είχαμε τη χαρά να έχουμε στο σχολείο μας μια αξιόλογη συνάδελφο την Κατερίνα Δαραμήλα. Ανάμεσα στα καταπληκτικά πράγματα που έκανε όλη τη χρονιά- τη μισή δηλ. γιατί δούλεψε με τα προγράμματα ΕΣΠΑ-και πάντα με θετική ενέργεια,οργάνωσε και μια εκπληκτική γιορτή, με τίτλο: 
΄΄Επαγγέλματα που χάνονται στο χρόνο΄΄
Πόσα επαγγέλματα παλιά
σήμερα δεν υπάρχουν πια
και τα παλιά τα μαγαζιά
στο χρόνο χάνονται κι αυτά.

Ας προσπαθήσουμε μαζί 
τον χρόνο σαν απλή στιγμή
πίσω να τον γυρίσουμε
και να τον συναντήσουμε.
Αυτή ήταν η εισαγωγή της αφηγήτριας, που μας παρουσιάζει στη συνέχεια, επαγγέλματα που χάνονται στον χρόνο όπως:
 πεταλωτής,

αγωγιάτης,(εντάξει το γαϊδουράκι είναι λίγο ροζ)
γαλατάς,
σαλεπιτζής,

μυλωνάς,
γανωματής,
καρεκλάς,
μοδίστρα,
υφάντρα,
καστανάς,
παγωτατζής,
αρκουδιάρης,
λατερνατζής
Όλα αυτά τα επαγγέλματα παρουσιάστηκαν μέσα από καταπληκτικές επιλογές μουσικών κομματιών όπως:
του Ν.Χατζηαποστόλου΄΄ο αγωγιάτης΄΄,του Γ.Ρουμελιώτη και του Γ.Κυριαζή ΄΄ο μύλος΄΄,του Μυτιληναίου και Πιπεράκη ΄΄το σαλέπι΄΄(χορέψαμε και τις ζεμπεκιές μας),του Σαμιώτη ΄΄ ο Θοδωρής ο καρεκλάς΄΄,του Ξυλούρη ΄΄ο αργαλειός΄΄, της Βίκυ Μοσχολιού ΄΄ο ακουδιάρης΄΄ επίσης, από την ταινία της Βλαχοπούλου,΄΄η μοδίστρα΄΄, λατέρνα φτώχια και φιλότιμο κ.α.
Στο τέλος ο τότε φωτογράφος της γειτονιάς,
  τράβηξε και αυτή την φωτογραφία.
η οποία φυσικά εμφανίστηκε σε απρόμαυρη -δυστυχώς δεν έχω να σας τη δείξω- και μοιράστηκε στους γονείς!

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ


΄΄Τα πράγματα που αγαπάμε μας λένε ποιοι είμαστε΄΄ είναι ο τίτλος του φετινού προγράμματος και στην καλοκαιρινή μας γιορτή με τίτλο ΄΄το νησί του θησαυρού΄΄ διδαχτήκαμε ότι είμαστε καλύτεροι άνθρωποι, όταν αγαπάμε τους ανθρώπους που υπαρχουν γύρω μας και τα απλά καθημερινά πράγματα, τα οποία στην ουσία είναι ο πραγματικός θησαυρός!!!
Έτσι λοιπόν, οι πειρατές μας ταξίδεψαν αρχικά για να βρουν το θησαυρό, σε ένα εξωτικό νησί!
Στο δρόμο τους συνάντησαν ανέμους, που προπάθησαν να βουλιάξουν το καράβι και σειρήνες,(τις καταπληκτικές ουρές στις σειρήνες έφτιαξε η συνάδελφος Γεωργία) που προσπάθησαν να τους  αποπροοσανατολίσουν, δείχνοντας τους άλλες κατευθύνσεις.
Όμως οι τρομεροί πειρατές, με οδηγό την πυξίδα, έφθασαν κάποια στιγμή στο νησί του θησαυρού.




Εκεί τους υποδέχτηκαν οι ευτυχισμένοι κάτοικοι του νησιού.
Τους χάρισαν στεφάνια,φρούτα και τους φιλοξένησαν με πολλή αγάπη!!!
Όμως οι τρομεροί πειρατές είχαν στο νου τους ένα μόνο:το θησαυρό που έδειχνε ο χάρτης!

Έσκαψαν λοιπόν στο σημείο που υποδείκνυε ο χάρτης.






Το μόνο όμως που βρήκαν ήταν ένα σεντούκι που έκρυβε μέσα του μια καρδιά με τη λέξη αγάπη!




Στο τέλος συνειδητοποίησαν, ότι ο αληθινός θησαυρός είναι αυτός ο λαός, που τους υποδέχτηκε με τόση αγάπη και τους έδωσε να καταλάβουν, οτι η υγεία, η αγάπη και η χαρά είναι τα πιο πλούσια αγαθά!!!





Μπορώ να νιώθω αγάπη...


  • Για το ίδιο το θαύμα της ζωής.
  • Για τη χαρά που νιώθει κάποιος όταν είναι ζωντανός.
  • Για την ομορφιά που βλέπει.
  • Για τη γνώση.
  • Για τη λειτουργία του νου.
  • Για τα ζώα, τα πουλιά, τα ψάρια...
  • ....................................


Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι σε όλους και στα μικρά που θα μας λείψουν!!!!

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Καλοκαιρινή γιορτή

Η παράσταση που παρουσιάσαμε ήταν αποτέλεσμα του προγράμματος που είχαμε κάνει για την Αρχαία Ελλάδα και προήλθε από την βιωματική δράση των ίδιων των παιδιών.  Οι ρόλοι επιλέχθηκαν από τα ίδια όπως και ο τρόπος που θα κινούνταν. Επέλεξαν επίσης και τα ρούχα που θα φορούσαν: προτίμησαν να φορέσουν λευκά και όχι αρχαίους ελληνικούς χιτώνες και το αποτέλεσμα ήταν μια μοντέρνα εκδοχή των Παναθήναιων.

Σε αναμονή των υπόλοιπων ηθοποιών

Αφού υποδεχτήκαμε τους γονείς η παράσταση ξεκίνησε με:

ΜΕΡΟΣ 1ο
Την πομπή των Παναθήναιων:πρώτες οι Πεπλοφόρες-κόρες που ύφαιναν το σεντόνι της θεάς Αθηνάς, οι οποίες το μεταφέρουν και μετά το διπλώνουν.


Ακολούθησαν τα ζώα που προορίζονται για θυσία στη γιορτή των Παναθήναιων.



Ακολουθούν τα άλογα που θα τρέξουν στις ιπποδρομίες (δυστυχώς μου λείπει η σχετική φωτογραφία αλλά έχω τις μάσκες τους)


και τέλος οι Αθλητές που θα αγωνιστούν προς τιμή της θεάς Αθηνάς.




ΜΕΡΟΣ 2ο  Αγωνίσματα
Χελώνες: τυλίγουμε γρήγορα τη κλωστή στο ξυλάκι.



 Κουταλοδρομίες: προσπαθούμε να περπατήσουμε γρήγορα την απόσταση και να μην μας πέσει το μπαλάκι από το κουτάλι.

Ψαράκια: τυλίγουμε γρήγορα τη κλωστή στο ξυλάκι 



Κατσαρόλα: γεμίζουμε το ποτήρι με μια κουτάλα χωρίς να μας πέσει το νερό.

Τσουβαλοδρομίες



ΜΕΡΟΣ 3ο
Τα Παναθήναια τελείωναν με διαγωνισμό τραγουδιού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση διαγωνίζονται οι πεπλοφόρες-κορίτσια ενάντια στους αθλητές-αγόρια.
Ξεκινούν τα αγόρια τραγουδώντας το τραγούδι που επέλεξαν: "10 Καβουράκια" και ακολουθούν τα κορίτσια με το "Γλυκό Καλοκαιράκι" και ανάλογο χορευτικό (δυστυχώς και πάλι δεν έχω φωτογραφία από τα κορίτσια).


 Ακολουθεί απονομή μεταλλίων



και των αναμνηστικών

Και του χρόνου.....


Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συνάδελφο Κατερίνα Δαραμήλα που αφιέρωσε ώρες ολόκληρες στη κατασκευή και άρτια ολοκλήρωση του θεατρικού της που αναφέρονταν στα επαγγέλματα που χάθηκαν. Παραθέτω μερικές φωτογραφίες της δουλειάς της.

Κατερίνα μπράβο σου